2 Korrik 1990 – Eksodi i Ambasadave, çarja e parë e murit të hekurt shqiptar

Në mesditën e nxehtë të 2 Korrikut 1990, historia shqiptare mori një kthesë dramatike. Qindra qytetarë shqiptarë thyen heshtjen, frikën dhe kontrollin e hekurt të regjimit komunist duke hyrë me forcë në ambasadat e huaja në Tiranë.

Brenda pak ditësh, numri i të strehuarve arriti mbi 5,000 vetë, të cilët kërkuan strehim politik në përfaqësitë diplomatike të vendeve perëndimore, veçanërisht në ambasadën gjermane, italiane, franceze dhe turke.

Ky akt i guximshëm shënoi fillimin e fundit për regjimin komunist shqiptar, që deri atëherë kishte qëndruar si një nga më të izoluarit dhe më represivët në Evropë. Shqiptarët, të lodhur nga varfëria, mungesa e lirisë, izolimi total dhe shtypja ideologjike, panë në këtë akt jo vetëm një mundësi për shpëtim individual, por një thirrje të qartë për ndryshim kombëtar.

Pamjet e qytetarëve që kalonin murin e ambasadave, me fëmijë në krahë, duke sfiduar policinë dhe ndjekjet, tronditën jo vetëm opinionin publik shqiptar, por edhe atë ndërkombëtar. Për ditë me radhë, ambasadat u kthyen në strehë shprese dhe simbol lirie.

Pas negociatave të gjata dhe trysnisë ndërkombëtare, regjimi u detyrua të pranonte largimin e tyre drejt vendeve të Perëndimit. Pjesa më e madhe e të strehuarve përfundoi në Gjermaninë Perëndimore, ku u pritën si refugjatë politikë.

Ky eksod masiv shënoi për herë të parë një revoltë të organizuar dhe të hapur ndaj diktaturës, një çarje reale të "murit shqiptar të Berlinit", që çoi pak muaj më vonë në rrëzimin e regjimit komunist dhe hapjen e Shqipërisë drejt pluralizmit dhe demokracisë.

“KORÇA BOOM”