Kristiano Koçibelli: Deputeti dhe Parlamenti, zëri i popullit apo hije e partisë?

Fjala "parlament" vjen nga frëngjishtja dhe do të thotë "të flasësh". Ky term u përdor për herë të parë në Angli në vitin 1215, kur “Magna Carta” kufizoi pushtetin absolut të mbretit dhe i dha banorëve të drejtën të këshilloheshin për çështje që lidhen me shtetin.

Krijimi i parlamentit erdhi si një reagim kundër pushtetit absolut, me synimin për të vendosur kontroll, drejtësi dhe pjesëmarrje të gjerë në vendimmarrje. Ky model u përhap në shumë vende dhe u bë themel i sistemeve demokratike.

Parlamenti është një nga shtyllat themelore të një shteti demokratik. Në Shqipëri, ai është një prej tre pushteteve dhe është krijuar për të përfaqësuar zërin e popullit, duke garantuar që pushteti të mos qëndrojë në duart e një njeriu të vetëm, por të ndahet ndërmjet institucioneve që kontrollojnë dhe balancojnë njëri-tjetrin. Qëllimi kryesor i tij është të miratojë ligje, të propozojë reforma dhe të mbrojë me çdo kusht të drejtat e qytetarëve.

Parlamenti dhe deputetët shpesh shihen si një trup i vetëm. Prandaj, përveç parlamentit si institucion, duhet të flasim edhe për deputetin si person fizik brenda një strukture juridike.

Deputetët janë zëri i popullit në parlament, përfaqësues të të gjithë qytetarëve, jo vetëm të atyre që i kanë votuar apo të një zone të caktuar, por të gjithë Shqipërisë dhe kombit shqiptar. E përmenda këtë sepse shumë prej tyre, fatkeqësisht, nuk e kuptojnë këtë detyrim dhe mendojnë se janë përfaqësues vetëm të zonës që i ka dërguar në parlament. E vërteta është se shumica nuk janë as votuar – mandati u është dhuruar.

Deputeti nuk duhet të jetë aty vetëm sepse është besnik i partisë. Ai duhet të ketë:

• arsim të lartë cilësor

• aftësi për të analizuar dhe kuptuar ligje

• njohuri për Kushtetutën dhe sistemin parlamentar

• njohje të së drejtës ndërkombëtare dhe gjuhëve të huaja

• aftësi komunikuese me qytetarët, institucionet dhe mediat

• aftësi vendimmarrëse, integritet moral dhe profesional

• 
  

Deputeti duhet të jetë shembull për shoqërinë, të mbrojë vlerat kombëtare, të respektojë të drejtën zakonore, të zhvillojë të drejtën private dhe të qëndrojë fort për parimet e një shteti demokratik.

Shqipëria ka nevojë për deputetë që nuk vijnë për pushtet, por për shërbim.

Modeli "më votutët dhe më besutët" ishte pararojë e një modeli analfabet të moderuar.

Po e mbyll me fjalët e Dritëro Agollit, i cili në një nga veprat e tij shkruante:"Ndonëse në formë ai është parlament, në përmbajtje shpesh është një parti!"

“KORÇA BOOM”