Ndërron jetë mjeku korçar me duar të arta, dhimbje e madhe për të gjithë

Qajnë edhe burrat… Dhe këtë herë, po qaj edhe unë. Nuk po i përmbaj dot lotët. Sapo më ra telefoni, dhe nga ana tjetër, një zë i ngjirur nga të qarët më tha me dridhje: “Babi na la...” Ishte vajza e tij. Fjalët më shpuan si thikë, më ndalën frymën. Dhe që aty, gjithçka tjetër u bë pa kuptim.

Ka ikur nga kjo botë një nga miqtë e mi më të dashur, më të vërtetë dhe më fisnikë. Ahmet Hoxhallari. Gorari fisnik, mjeku i devotshëm, kirurgu me duar të arta, qytetari i ndershëm dhe njeriu me shpirt të pastër, që i dha këtij vendi më shumë se shumë të tjerë që mbushin faqet e gazetave.Iku njeriu që nuk dinte të thoshte “jo” kur dikush kishte nevojë. Iku ai që bënte mirë, heshtur, pa zhurmë, pa kamera, pa pretendime. Vetëm me përkushtim.

Ishte më shumë se një mjek. Ishte dritë për ata që kishin nevojë për shpresë. Ishte mbështetje për familjarët që prisnin në ankth jashtë sallës së operacionit. Bisturia e tij ka shpëtuar jetë, ka rikthyer buzëqeshje, ka sjellë paqe në sytë e atyre që ishin në kufi me humbjen.

"Qytetari i Nderit" i Korçës dhe me plot meritë! Ai e nderoi qytetin dhe profesionin e tij çdo ditë të jetës. Në spital, në komunitet, në çdo takim, ishte model i përulësisë, i urtësisë dhe i dinjitetit. Në të vërtetë, Korça sot nuk humbi vetëm një mjek. Humbi një bir të dashur, një simbol të vlerave të saj më të larta.

Unë personalisht kam humbur një mik të rrallë, një vëlla shpirti, një njeri që ishte gjithmonë aty – në ditë të mira dhe të vështira. Fjalët e tij të urta, humori i hollë, mençuria që rridhte natyrshëm nga përvoja dhe nderi që kishte si udhërrëfyes… do të më mungojnë pa masë.

E dhimbshme është kjo jetë. Shpesh e padrejtë.Ti, Ahmet, nuk i meritoje dhimbjet që provove në vitet e fundit. Një shpirt kaq i pastër, një zemër kaq e madhe dhe një mendje kaq e kthjellët meritonin vetëm qetësi, dashuri dhe mirënjohje. Dhe e di që Luma, gruaja jote e dashur që ike për ta takuar sërish, do të të presë krahëhapur atje ku nuk ka më vuajtje.

U prehsh në paqe, vëllai im.Ti nuk ike.Ti je në çdo jetë që ke shpëtuar. Në çdo buzëqeshje që riktheve. Në çdo zemër që të njohu e të deshi. Do të më mungosh jashtëzakonisht shumë. Por mbi të gjitha, do të të kujtoj gjithmonë me mirënjohje, respekt dhe dashuri.

Lamtumirë, Mjek i Madh.

Lamtumirë, Njeri i Madh.

“KORÇA BOOM”