22 gusht 2002: U nda nga jeta Teodor Keko, një nga zërat më të fortë të letrave shqipe

Më 22 gusht të vitit 2002, u shua një prej zërave më të veçantë dhe më të guximshëm të letërsisë dhe publicistikës shqiptare

Teodor Keko ishte një emër që doli në skenën letrare shqiptare me një stil të freskët, të mprehtë dhe kritik, në një kohë kur fjala e lirë kishte nisur të rimerrte vlerën e saj pas dekadash të gjata heshtjeje dhe censure.

Ai u bë i njohur për tregimet, novelat dhe romanet e tij që trajtonin jetën urbane, realitetin e tranzicionit, kontrastet e thella shoqërore dhe absurditetin e përditshmërisë post-komuniste.

Krahas veprimtarisë letrare, Keko ishte edhe një publicist i palodhur. Me penën e tij ironike dhe shpesh therëse, ai godiste padrejtësitë, korrupsionin dhe hipokrizinë politike, duke fituar respektin e lexuesve dhe zemërimin e shumë prej atyre që ndiheshin të goditur nga e vërteta që ai shkruante.

Ai kontribuoi gjithashtu edhe në jetën politike, duke qenë për një periudhë deputet në Kuvendin e Shqipërisë, por gjithmonë duke ruajtur profilin e një intelektuali të angazhuar më shumë me idealet sesa me pushtetin.

Ndarja e tij nga jeta erdhi papritur, duke lënë pas një krijimtari të pasur dhe një trashëgimi që ende sot mbetet aktuale. Lexuesit e tij e kujtojnë si një shkrimtar që nuk bëri kompromis me të vërtetën dhe si një njeri që e deshi thellësisht vendin e vet, edhe kur e kritikonte ashpër.

Në përvjetorin e ndarjes së tij nga jeta, kujtojmë Teodor Kekon si një ndër figurat më të ndritura të kulturës shqiptare, një zë që mungon, por që ende dëgjohet përmes veprave që la pas.

“KORÇA BOOM”