Mjekët sqarojnë pistat: Helmim i qëllimshëm, ushqimor apo një sëmundje tjetër

Ngjarja e djeshme, ku i penduari i drejtësisë Nuredin Dumani u shtrua me urgjencë në spital si pasojë e një helmimi të dyshuar ushqimor, pati një jehonë të madhe në media dhe opinion publik. Për shkak të statusit të tij si dëshmitar kyç në disa çështje të rënda kriminale, lajmi ngriti menjëherë spekulime mbi mundësinë e një helmimi të qëllimshëm, çka e bën rastin edhe më delikat.

Mjekët specialistë të fushës u konsultuan për simptomat e raportuara, duke ngritur pyetjen kryesore: a kemi të bëjmë me një helmim të qëllimshëm apo me një problem shëndetësor të lidhur me ushqimin?

Në raste të tilla, kur pacienti shfaq humbje të ndjenjave për një periudhë të gjatë dhe vështirësi të theksuara në artikulimin e fjalës (afasi totale), hapi i parë është ekzaminimi neuroradiologjik. Një skaner cerebral (TAC) është kryer dhe, sipas specialistëve, nëse rezultati del negativ, atëherë përjashtohet një problem akut i menjëhershëm si hemorragjia apo ishemia cerebrale. Megjithatë, ishemia mund të shfaqet pas disa orësh, ndaj rekomandohet përsëritja e TAC-ut pas 8 dhe 24 orësh. Nëse edhe këto dalin negative, përdoret rezonanca magnetike (RMN), që jep pamje më të detajuara, veçanërisht për pjesët më të thella të trurit.

Një tjetër pistë është ajo kardiake dhe neurologjike. Përjashtimi i aritmive të mundshme bëhet përmes monitorimit të zemrës (Holter 24–72 orë), pasi këto çrregullime shpesh shkaktojnë humbje të vetëdijes dhe mund të ngatërrohen me sëmundjet cerebrale. Po ashtu, një EEG (elektroencefalogramë) shërben për të zbuluar çrregullime elektrike të trurit që nuk shfaqen në skanerat e zakonshëm.

Megjithatë, pista e helmimit mbetet shumë e rëndësishme. Jo gjithmonë helmimet shfaqen me simptoma të qarta si të vjella apo dhimbje stomaku. Ka substanca që veprojnë në mënyrë të fshehtë, duke ndikuar gradualisht në zemër ose në sistemin nervor. Për këtë arsye, analizat toksikologjike janë vendimtare, jo vetëm në gjak, por edhe në flokë apo mostra të tjera biologjike, të cilat mund të japin përgjigje më të sakta mbi natyrën e ngjarjes.

Mjekët paralajmërojnë se për të përcaktuar një diagnozë përfundimtare duhen mbledhur të dhëna të plota mbi rrethanat e incidentit: koha e humbjes së ndjenjave, simptomat që paraprinë gjendjen, prania e të vjellave apo jo, vlerat e oksigjenimit dhe glicemisë në momentin kritik, si dhe të dhëna të tjera si relaksimi i sfinktereve.

Vetëm një kombinim i këtyre informacioneve me analizat klinike dhe toksikologjike mund të tregojë nëse kemi të bëjmë me një helmim të qëllimshëm, një helmim ushqimor, apo një problem tjetër shëndetësor.

“KORÇA BOOM”