Uji si pasuri dhe përgjegjësi / Koha për drejtësi në shërbimin publik

Në një kohë kur Shqipëria po përpiqet të ndërtojë institucione më funksionale dhe të garantojë shërbime publike cilësore për qytetarët e saj, Kryeministri Edi Rama ka shpallur fazën e dytë të reformës në shërbimin e ujit, duke vendosur qartë një vijë ndarëse mes qytetarëve që paguajnë dhe atyre që abuzojnë me këtë shërbim jetik. Mesazhi është i qartë: ai që vjedh ujin, duhet të përballet me ligjin, madje deri në heqje lirie, ashtu siç ndodhi më parë me ata që abuzonin me energjinë elektrike.

Deklarata e Ramës nuk është thjesht një paralajmërim. Ajo është pjesë e një filozofie më të gjerë qeverisëse: të ndërpritet abuzimi me pasuritë publike, të respektohet kontributi i qytetarëve të ndershëm dhe të vendoset barazia para ligjit. Kjo është thelbësore për çdo shtet që kërkon të jetë i drejtë dhe efikas.

Por pse është i rëndësishëm ky debat?

Së pari, uji nuk është thjesht një mall – është një e drejtë dhe një pasuri jetike, por me një kosto reale për prodhimin, shpërndarjen dhe mirëmbajtjen e tij. Kur një pjesë e qytetarëve vendosin ta vjedhin këtë shërbim, ata jo vetëm dëmtojnë sistemin financiar të ujësjellësit, por mbi të gjitha i vendosin një barrë të padrejtë mbi ata që paguajnë rregullisht. Ky është një padrejtësi sociale që nuk mund të tolerohet më.

Së dyti, nëse duam që Shqipëria të ecë drejt standardeve europiane dhe të arrijë objektiva si “Shqipëria 2030”, atëherë nuk mund të ketë më vend për mentalitete të vjetra, ku abuzimi kolektiv shihet si zgjuarsi. Qytetarët që paguajnë, duhet të ndihen të mbrojtur, jo të mashtruar. Shteti, përmes strukturave si Task Forca Kombëtare për Ujësjellësin, duhet të garantojë këtë drejtësi.

Megjithatë, vendosja e vijës së kuqe nuk është vetëm çështje ndëshkimi. Ajo duhet të shoqërohet me informim, transparencë dhe ndërtimin e një kulture qytetare, ku pagimi i shërbimeve publike të mos shihet si detyrim i frikshëm, por si pjesë e kontratës sociale. Është e rëndësishme që qytetarët të kenë besim se paratë që paguajnë kthehen në shërbime të ndershme dhe cilësore.

Në fund, ashtu siç reforma në energji solli rezultate konkrete, edhe reforma në sistemin e ujit duhet të përqendrohet jo vetëm te ndëshkimi, por edhe te përmirësimi i shërbimit, investimet në rrjetet e shpërndarjes, ulja e humbjeve teknike dhe mbështetja për ata që janë realisht në vështirësi ekonomike.

Shqipëria nuk mund të ndërtohet mbi pandëshkueshmërinë. Ajo ndërtohet mbi drejtësinë sociale, mbi respektin për ligjin, dhe mbi një mentalitet të ri qytetar, ku secili bën detyrën e vet dhe pret me të drejtë të marrë shërbimin që i takon.

“KORÇA BOOM”